Przejdź do zawartości

Partia Komunistów Włoskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Komunistów Włoskich
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Lider

Cesare Procaccini (ostatni)

Data założenia

11 października 1998

Data rozwiązania

23 listopada 2014

Ideologia polityczna

eurokomunizm, komunizm, trockizm

Poglądy gospodarcze

socjalizm, interwencjonizm państwowy

Partia Komunistów Włoskich (wł. Partito dei Communisti Italiani, PdCI) – włoska komunistyczna partia polityczna.

Powstała w 1998 na skutek rozłamu w Odrodzeniu Komunistycznym wobec niechęci części członków tej partii do obalenia rządu Romano Prodiego. PdCI wspierała gabinet jeszcze przez 2 lata, ale opuściła go po dyskusji wewnątrzpartyjnej na temat polityki społecznej, w której zwyciężyły głosy trockistów. Pierwszym sekretarzem partii był Armando Cossutta, od 2000 do 2013 liderem ugrupowania był Oliviero Diliberto, następnie kierował nim Cesare Procaccini.

W wyborach w 2001 wzięła jednak udział w koalicji Drzewo Oliwne, uzyskała 1,7% głosów, co dało 10 miejsc w Izbie Deputowanych). W 2006 partia weszła do szerszego bloku wyborczego L'Unione, w wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskała 2,32% (16 posłów i 4 senatorów).

W 1999 i 2004 uzyskiwała po 2 przedstawicieli w Parlamencie Europejskim.

W 2008 razem z innymi ugrupowaniami lewicy powołała nową koalicję wyborczą (pod nazwą Lewica-Tęcza), która w przedterminowych wyborach w tym samym roku otrzymała tylko 3% głosów, nie uzyskując żadnych mandatów w Izbie Deputowanych ani w Senacie. Została później członkinią koalicji Federacja Lewicy i Rewolucja Obywatelska, nie odnosząc sukcesów w kolejnych wyborach.

W 2014 przekształciła się w Komunistyczną Partię Włoch[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ritorna il Partito comunista d'Italia: il Pdci si riprende la denominazione del 1921. repubblica.it, 11 grudnia 2014. [dostęp 2015-11-20]. (wł.).